TOP

Hulpia Architecten

Waar we wonen is vaak de optelsom van een aantal factoren en daarbij weegt de ene al zwaarder door dan de andere. Een groene omgeving dichtbij Gent én met een goede verbinding was hier de voornaamste. Dat je daarvoor met een beperkt budget op andere zaken zoals ruimte moet inboeten was voor deze bewoners dan ook geen punt. Hulpia wist er met deze halfopen woning namelijk het maximale uit te halen. Compact? Ja. Klein en oncomfortabel? Zeker niet, integendeel…

Na een tijdlang te zoeken, vond dit jonge koppel een interessant perceel voor een halfopen bebouwing. Aan het einde van een doodlopende straat in een aangename en groene wijk met vrijstaande woningen, keek het immers uit op een bosstrook die de grens vormt met het achterliggende voetbalterrein. In tegenstelling tot de eerder klassieke woningen met zadeldak in de buurt, ging hun voorliefde eerder uit naar een hedendaagse bouwstijl, net zoals bij de aanpalende buur. En de architectuur van Hulpia, waar een kennis van hen werkt, wist hen wel te bekoren.

4,5 are waarvan 166 m2 bebouwd is, dat mag je compact wonen noemen. Maar dat hoeft niet te betekenen dat je woning ook zo aanvoelt. Zoveel mogelijk contact met de tuin is een vaak geslaagde ingreep om dat te verwezenlijken en dat is hier zeker het geval. Hildegard Desmet, Hulpia: “Creatief zijn met ruimtelijkheid was in dit project inderdaad een belangrijk aandachtspunt, ook gezien het beperkte budget. Maar als bureau nemen wij graag de uitdaging aan om voor een beperkt budget toch een ruime, lichte en aangename halfopen woning te ontwerpen die de bewoners maximaal laat genieten van de bosstrook achteraan het perceel. De woning is opgebouwd als een massieve bakstenen L-vorm die een volume omsluit dat dan weer afgewerkt is met geprofileerde aluminiumbekleding. Die aluminium accenten in het massieve deel creëren een visuele eenheid tussen de twee volumes. De bomen zijn dankbaar en vormen een ideaal decor voor rustig wonen. Vandaar onze keuze om de woning achteraan open te werken met grote raampartijen die het groen als het ware naar binnen trekken. Door die bovendien op te trekken tot aan de dakrand zoals in de keuken, valt de zon maximaal binnen en wordt de ruimtelijkheid van de kamers versterkt.”

Bijna zou je denken dat het om één en dezelfde woning gaat wanneer je het perceel betreedt maar een diepere blik leert dat er een lichte schakering in de baksteen zit die het geheel duidelijk opsplitst. De keuze voor baksteen was bewust, zowel voor de architect als voor de bewoners zelf die deze Carbon baksteen hadden opgemerkt in een school in Gentbrugge. Met uitzondering van één raam is de voorgevel vrij gesloten. Bij een compacte woning is het uiteraard de bedoeling om geen enkele ruimte onbenut of verloren te laten gaan en dat is hier geenszins het geval. De korte inkomhal opzij mondt aan de straatzijde enerzijds uit in de wasplaats/berging opzij van de woning. Aan de andere kant krijg je meteen toegang tot het hart van de woning. In eerste instantie is dat de keuken die dankzij het gevelhoge raam veel natuurlijk daglicht laat binnenvallen én tegelijkertijd direct de aandacht naar buiten, naar de achterliggende bomen, laat gaan. Je hebt ook voeling met de iets diepergelegen zithoek en van daaruit terug met een bureau om de hoek. Hoewel de ruimtes dus aan elkaar zijn geschakeld, gaat het niet om een volledig open plan. Elke ruimte behoudt zijn eigenheid en kan dusdanig als keuken, zithoek of bureau fungeren. Door de positionering van de gesloten functies aan de straatzijde en de gunstige oriëntatie en het groen aan de achterzijde was het mogelijk om al deze leefruimtes maximaal te richten naar de groene omgeving en de tuin. De witte gietvloer weerkaatst guitig het binnenvallende licht waardoor de ruimtes optisch worden vergroot. De gietvloer is een goede keuze want die laat de ruimtes naadloos in elkaar overgaan en brengt rust.

De zithoek houdt contact met de keuken maar staat ook volledig op zichzelf. Door de inrichting en de gevelhoge raampartij opzij lijkt het terras er een verlengde van waardoor ook deze ruimte optisch wordt vergroot. Zeker nog met de intieme bureau/speelruimte in de rug en wanneer het hefschuifraam open staat. Het opstapje naar de bureau is subtiel maar definieert daarmee wel deze ruimte. Voor de bureautafel selecteerden ze zelf een houten werkblad waarna ze een geschikte poot vonden bij een bedrijf om eronder te plaatsen. Extra gezellig wordt het ’s avonds met de aangename verlichting en de sfeervolle gordijnen.

Via de betonnen trap, bijna een sculptuur in de ruimte, bereik je de bovenverdieping. Die beslaat twee kinderkamers aan de straatzijde, de ouderlijke slaapkamer die aan de andere zijde uitzicht heeft op het achterliggende groen en centraal tussenin de gemeenschappelijke badkamer en toilet. De nachthal oogt fris en licht, mede dankzij de warme uitstraling van de parketvloer. In de badkamer zien we terug een gietvloer die ook werd doorgetrokken de inloopdouche. Hier herkennen we dezelfde natuursteen als in de keuken.

Dit project bewijst dat een woning niet per se groot moet zijn om comfortabel te zijn en dat was zeker het opzet van Hulpia en de bouwheer. “Met ons ontwerp wilden we inderdaad een lichte en ruim aanvoelende woning creëren zonder in te boeten op woonkwaliteit. En we streefden daarbij naar een woning die zowel binnen als buiten in evenwicht en harmonie is met zichzelf en de omgeving. Dat we daarin geslaagd zijn, geeft ons veel voldoening en is, gezien de beperkte ruimte die ons rest in Vlaanderen, ook voor de toekomst een interessante oefening.”

 

HULPIA architecten
www.hulpia.be

 

Schüco
www.schueco.com

 

Miele
www.miele.be