Aanvankelijk wilde hij er gewoon parking van maken. Dat zou alleszins het minst kwaad doen. Wat anders was er mogelijk? Het perceel is amper 170 m2 groot. Qua vorm doet het denken aan twee smalle driehoeken die met de punt naar elkaar zijn gegroeid. Bovendien zit het ingeklemd tussen twee huizen. Veel opties zijn er dan niet. Toch niet als je er een deftige rijwoning wil onderbrengen. De schoonvader van architecte Joëlle Eeckhout zag het somber in. Tenzij zijn schoondochter met een sprankelend idee kwam. Misschien kon zij uit de gebreken van dat onregelmatige terrein toch iets positiefs puren? In een tijd waarin we met z’n allen kleiner gaan wonen, kon het in elk geval geen kwaad om alle opties andermaal te overlopen. Dat de architecte zelf aan het uitkijken was naar een eigen woonst, maakte dat idee alleen maar realistischer. Heel wat denk- en studiewerk later toverde Joëlle Eeckhout het perceel om tot een hoogst origineel rijhuis dat het bewijs levert dat compact wonen ook op een kwalitatieve manier kan. Met veel licht en ruimte.

Driehoek, drie patio’s

Aan de voorzijde oogt de woning opvallend sober. Een houten lattenstructuur is doorgetrokken tot in het dak, om het klassieke idee van het zadeldak subtiel teomzeilen.De garagepoort is bijna onzichtbaar verwerkt in de gevel. Enkel een fijne lijn die doorloopt tot de inham aan de linkerzijde van het huis wekt de suggestie dat er meer aan de hand is. Daar situeert zich de toegang tot de woning, overkraagd door de eerste verdieping. “Die uitgestelde inkom zorgt voor een luchtiger gevoel”, legt Joëlle Eeckhout uit. “Door een hap te nemen uit het gebouw counteren we het principe van de benepen rijwoning. Doorheen het huis zijn er zo een drietal insnijdingen gemaakt, die elk op hun manier bijdragen aan de lichtinval en ruimtebeleving. Door de specifieke vorm van het perceel zijn we vertrokken van een driehoekig plan. Aan de ene kant wilden we elke vierkante meter optimaal benutten, aan de andere kant hebben we binnenruimte opgeofferd om het ruimtelijke gevoel te versterken. Zo zijn er drie patio’s ontstaan die het anders gesloten gebouw volledig openen naar buiten toe.”

De schuine lijn van het driehoekig plan bepaalt het karakter van de ruimtes. Beneden zijn er een ontvangst- en kantoorruimte die zich rond een centrale patio scharen. Details zorgen voor visuele rust en eenheid. Lijnen in de kasten lopen door in de uitzettingsvoegen op de vloer, waar werd gekozen voor gepolierd beton. Het toilet zit weg in de schuine zijde. Als je binnenkomt kijk je langs de patio dwars door het hele huis tot in de tuin. De ramen van de patio lopen door tot tegen de dakrand en bedienen de drie verdiepen van natuurlijk daglicht. Het geheel oogt luchtig en open. Alle ruimtes vloeien over in elkaar, zowel horizontaal als verticaal. Een open trap met zwevende treden neemt je mee naar de eerste verdieping. Daar bevinden zich de eigenlijke woonfuncties.

Keuken als interieurobject

De leefruimte is een groot canvas met eerst de keuken en eetkamer die afbuigen richting de zithoek.De hele kamer geniet veelvuldig van het daglicht dat via de immense raampartij ter hoogte van de tuin naar binnen wordt gefilterd. In het oog springt de speelse opvatting van de keuken. Het concept werd bedacht door Jody Eeckhout, interieurarchitect en broer van Joëlle. Hij ging uit van een groot centraal eiland en twee vrijstaande volumes die dienst doen als opbergkasten. “Een gesloten kastenwand zou de ruimte te veel benauwen”, geeft hij aan.“Nu zijn er twee kasten die losstaan van elkaar en zo een veel luchtigere indruk wekken. Ze reiken ook niet tot aan het plafond, waardoor ze meer de schijn hebben van losstaand meubilair dan van een echt opbergsysteem.” De uitvoering van de keuken is van de hand van KM Interieur, dat over een eigen team van ontwerpers beschikt, maar even vaak samenwerkt met architecten en interieurarchitecten. “De keuken is geplaatst naar het ontwerp van Jody”, verduidelijkt Ingrid Bultinck. “De twee kolomkasten vergden serieus denkwerk om alles technisch te doen kloppen. De ene kast herbergt alle toestellen, van de vaatwasmachine tot de oven en koelkast. Je kan ze greeploos openen via een gemotoriseerd systeem. In de andere kast is het deurfront opgedikt zodat er ruimte ontstaat om over de hele lengte en breedte kruiden op te bergen. Het doel daar was dat je die kast kon open laten staan als je eten aan het maken bent. Binnenin de kast zijn daarom verschillende lades uitgewerkt in hetzelfde materiaal als de rest van het ontwerp.” De kasten bestaan uit multiplex dat eerst gebleekt werd en nadien een vernislaag kreeg in functie van het onderhoud. Het eiland kreeg antracietkleurige kasten, getopt door een wit blad in volkern. De afzuiging zit onopvallend weg in het werkblad wat de minimalistische vormgeving nog versterkt. Opmerkelijk is de positie van het kookvuur, dat op de kopse kant werd geplaatst. “Op die manier krijg je enerzijds meer ruimte op het werkblad, anderzijds richt je de blik automatisch naar buiten richting de tuin”, legt Jody Eeckhout uit.

Visuele rust, uitgesproken detaillering

Materialen en detaillering bepalen mee de eigenheid van het gebouw. Multiplex is overal aanwezig, net zoals andere varianten van licht getint hout. Aan het plafond zijn de predallen zichtbaar gebleven. Op de vloer ligt een witte gietvloer van Liquidfloors die door zijn naadloze karakter de ruimte nog groter doet lijken. Op het gelijkvloers zijn de deuren plafondhoog, boven zijn ze lager. “Het gaat hier om de Frameless L93, een uitgekiende oplossing voor wie houdt van strakke vormen en zuivere lijnen”, vertelt Luc Mevis van fabrikant Brems Doors.“Deze kaderloze deur wordt namelijk ingepleisterd in de muur. Op die manier verdwijnt de omlijsting en vormt de deur een ogenschijnlijk ononderbroken vlak met de wand. Het effect is heel minimalistisch, perfect afgestemd op de noden van de moderne woning. Dat is meteen wat de Frame-less L93 zo speciaal maakt: het is meer dan zomaar een deur, het is een meubelstuk, op maat gemaakt en aangepast aan de behoeften van de klant. Op het gelijkvloers kregen de deuren bovendien een NOHA handgreep die voor een nog strakkere uitstraling zorgt. Niet alleen op technisch, maar ook op esthetisch vlak stellen wij heel hoge eisen. Ons publiek bestaat vooral uit architecten, interieurontwerpers en mensen die op zoek zijn naar kwaliteit en meerwaarde tegen een correcte prijs. Brems Doors wil die meerwaarde op elk vlak brengen. Een tijdige levering, een correcte plaatsing, ze maken allemaal onderdeel uit van de totaalservice

die wij willen bieden. We werken met een kleine ploeg van er varen professionals, maar die mensen zijn wel geschoold om de hoogste graad van afwerking te leveren.”
In het verlengde van de eettafel springt een groot vierkantig raam naar buiten om een zitbank te creëren. Daar zit je rustig met zicht op het leven op straat. Het salon heeft een meer gesloten karakter. Daar komt het licht binnen via een bandraam dat vanaf de muur ter hoogte van de gevel loopt.“Hier bevindt zich een volgende insprong in het gebouw”, legt Joëlle Eeckhout uit. “Door de scheidingsmuur niet op de perceelsgrens te leggen ontstaat er ruimte voor een raam. Het licht dat binnenkomt reflecteert op de muur en zorgt zo voor een extra infuus van daglicht. Daarnaast behoudt de zithoek toch een relatieve beslotenheid, zodat je er gezellig kan zitten.”

Bed als totaalinterieur

Op de tweede verdieping zet een grote vide met hobbyruimte de toon. De ruimtes hier lopen tot in de punt van het dak, waarbij de zichtbaar gebleven houten roostering karakter geeft aan het gebouw. Achter de hobbyruimte bevinden zich twee slaapkamers. Klein, maar opnieuw heel inventief opgevat. In de ‘masterbedroom’ loopt het bed van muur tot muur. Een ideetje dat de architecte oppikte in een hotel waar ze ooit verbleef. “Het bed bestaat uit een grote beddenbak in multiplex met daarin ook een luikje voor stopcontacten”, legt Ingrid Bultinck van KM Interieur uit.“Alles werd op maat ter plaatste verzaagd en opgebouwd. In feite moet je de afmetingen van de lattenbodem als basis zien waarrond een soort van omkasting is gemaakt die van muur tot muur loopt, waarachter een ledstrip is weggewerkt.”Achter de masterbedroom situeert zich de badkamer, die ook uitgeeft op een dakterras dat op zijn beurt licht trekt in de slaapkamer: de derde hap uit de woning.

Met dank aan :

Joëlle Eeckhout
www.joelle–eeckhout.be

KM Interieur
www.kminterieur.be

Brems Doors
www.brems.be

Liquidfloors
www.liquidfloors.be