Het beste van 2 werelden
Hij zweerde nooit te zullen bouwen. Als professional in de bouwsector wist hij immers goed hoe breed het aanbod aan materialen was en hoe moeilijk het daarom kiezen is zonder achteraf te gaan twijfelen. Maar de opportuniteit van een mooi en bosrijk perceel in zijn geliefkoosde regio op een steenworp van Gent, samen met de voortreffelijke samenwerking met architecte Miranda De Boeck, haalde hem alsnog over. Met dit bijzonder geslaagde resultaat als gevolg.
Het laatste stuk van een verkaveling dat voorheen deel uitmaakte van de parktuin van het aanpalende kasteel. Getuige daarvan de vele oude bomen en de aanwezigheid van een grote vijver er tussenin. Met nog diverse kastelen in de buurt, zijn er minder idyllische locaties om te bouwen. De positionering en vormgeving van de woning vormde de grootste uitdaging. “We wilden uiteraard het bosrijke karakter zoveel mogelijk behouden en dus zo min mogelijk bomen rooien. We dienden ook rekening te houden met de zuidelijke oriëntatie van de voortuin en ik wou het mooie zicht op de achtertuin en het bos zoveel mogelijk betrekken, vandaar de hoge ramen om de kruinen van de bomen te kunnen zien wanneer je neerzit. Het was een zoektocht om te tekenen naar de zon en zo ontstond deze boomerangvorm. Ik zette zelf een schets op papier maar koos bewust voor een samenwerking met Miranda omdat ik uit ervaring weet hoe goed en functioneel zij een plan kan samenstellen, ook naar zichten en assen toe. Ik weet nog goed dat ze meteen voorstelde om keuken en bureau van plaats te wisselen, een gouden zet. Toen haar plan klaar was, heb ik er niets meer aan veranderd.”
Miranda De Boeck: “De kunst is om goed te luisteren en een plan moet praktisch in elkaar zitten, net als de wandeling die je dagelijks in je woning doet. De keuken dichterbij de berging en garage, maar ook bij het overdekte terras, was voor mij een logische benadering. De keuken is de plaats waar je het meest tijd doorbrengt en zorgt hier voor een mooie en natuurlijke connectie met de andere ruimtes. Bovendien valt de zon er royaal en diep binnen. Ik heb het plan dus op punt gezet, maar alles verliep gedurende het proces in overleg. Ik heb in het verleden altijd graag met de bouwheer samengewerkt en vond het een eer dat hij mij als architect verkoos.”
Het was ook een idee van Miranda om aan de gevel langs de voortuin met een passerelle te werken waardoor het gebouw een sokkel krijgt. Binnenin zit je iets hoger dan het maaiveld en heb je meer dieptezicht. Maar het uitzicht van het gebouw wordt, behalve door de architectuur, grotendeels bepaald door de materialisatie. De bouwheer houdt wel van een slanke gevelsteen, maar was specifiek op zoek naar een heel lange steen. In het reguliere aanbod was dat niet te vinden, dus keken ze naar alternatieven. De oplossing vonden ze in betonlateien die doorgaans boven ramen en deuren worden geplaatst. Er zijn maar een klein aantal toepassingen gekend in de woningbouw en na die te gaan aanschouwen, was hij overtuigd. Deze betonlateien zijn maar liefst 1 meter lang en zorgen voor de unieke huid van deze woning. Tegelijkertijd oogt het, zoals traditioneel beton, heel natuurlijk in deze omgeving. En omwille van deze vorm misschien nog meer dan mochten er vlakke betonpanelen zijn toegepast. Toch oogt het geheel heel fijn, onder meer ook door het gebruik van een dakkraal in plaats van een traditioneel dakrandprofiel.
Door de bijzondere vorm zit je met een centraal scharnierpunt. Dat vergde wel wat aandacht om schuine kanten weg te werken. Dat merk je bijvoorbeeld al in de inkomhal waar de traphal schuin op staat. In dezelfde lijn van de trap links loop je rechts het bureau in, een traject dat de bewoners vaak verkiezen boven de bedoelde toegang naar de leefruimtes via een enorme pivoterende deur die je langs twee kanten kan doorduwen. Wanneer deze pivoterende deur de inkomhal afsluit, lijkt het meer een muurwand waardoor je de leefruimte nog beter aanvoelt. Zeker met de ingenieus ingebouwde barkast op de hoek. Van verloren ruimte is hier zeker geen sprake. De eethoek en zithoek met prachtige haardwand die de televisie verbergt, geniet via grote raampartijen connectie met zowel de voortuin als de achtertuin. Dat effect wordt enerzijds versterkt door het fijne profiel van het hoge schuifraam en anderzijds door raamkaders in te pleisteren en verzonken te voorzien zodat de vloer mooi doorloopt. Of door ramen in de hoeken glas op glas te realiseren. Dat zijn details waar Miranda altijd veel belang aan hecht.
Het slanke profiel van het hoge schuifraam werd door View voorzien en zorgt ervoor dat je bijna letterlijk in je tuin zit. Brecht De Geest, View: “Minimalistische schuiframen beogen dat effect altijd en zijn onze specialiteit. Wij hebben er al bij aanvang van ons bedrijf in 2014 op gefocust en voeren uitsluitend projecten met high-end minimal frames uit. Dat zijn er toch ongeveer 120 per jaar. Door ons in een vroeg stadium toe te leggen op grote glaspartijen met minimale raamprofielen, zijn wij vandaag een van de marktleiders in België in minimalistische schuiframen. Voor het schuifraam hier met zicht op het zwembad hebben we gewerkt met Orama Minimal Frames, voor wie we als exclusief verdeler optreden op de Belgische markt. Het voordeel van dergelijke profielen en van ons systeem is dat we niet gehinderd worden door grote afmetingen. Hier zitten we gevelhoog aan bijna 3 meter, met een traditioneel schuifraam zou dat al heel moeilijk zijn en buiten garantie vallen. In tegenstelling tot een klassiek raam met glaslatten zijn er bij ons systeem profielen met wieltjes verlijmd rond het glas zelf. Het glas is de schuifvleugel en daarom niet beperkt in hoogte. Hierdoor kan je het raam ook volledig inpleisteren en het buitenkader volledig wegsteken. Daardoor kan je heel hoog gaan en geniet je, net zoals hier, van een ongehinderd buitenzicht. De klant koos voor één vast deel en één schuivend deel, maar het kan ook allebei schuivend. Behalve een slanke tussenstijl van 2,4 à 3 cm (afhankelijk van de hoogte), zit al de rest mooi weggewerkt in vloer, plafond en/of muur. En zie je dus uitsluitend glas. Op die manier kan je de natuur optimaal naar binnen halen en die is hier rijk aanwezig.” De keuken is letterlijk en figuurlijk het scharnierpunt van de woning. Een warme plaats waar het aangenaam vertoeven is rond het keukeneiland en met directe connectie naar het overdekte terras. De combinatie van eikenhout in de kastenwanden, zowel vlak als iets speelser met lamellen, met de tijdloze natuursteen, laat het geheel mooi blenden en zacht overkomen. De Emperador Perla beige kreeg een speciale schuurbehandeling om die minder vlak en glad te laten ogen. Ook de ingebouwde ontbijtkast is het vermelden waard.
Er heerst een aangename rust in de woning dankzij het egale materialenpallet met weinig kleurschakeringen en vloeiende overgangen zoals van mortex op de vloer naar parket. Dezelfde tinten komen overal terug. De mortex van de vloer op het gelijkvloers is de natuurlijke toepassing zonder toegevoegd pigment en sluit daardoor mooi aan op de gevelsteen en het terras buiten. Deze woning geniet heel veel sferen en is er goed in geslaagd de diverse zichten van de omgeving – vijver, bos, weides met paarden en koeien – te capteren. Er zijn heel wat troeven maar de meest gebruikte plaats is zonder twijfel het overdekte terras. Het is er heel aangenaam zitten uit de wind en met directe toegang tot de keuken. Door de ingenieuze verlichting die tegelijkertijd ook verwarmingselement is, kan je er heel lang en in meerdere seizoenen gebruik van maken. Als onderdeel van de mooie parktuin, is de aanleg van de tuin bij de woning minimaal gebleven. Het zicht spreekt voor zich. Vandaar ook de keuze voor een zwembad in zichtbeton en zonder tegels rondom waardoor het alludeert op de vijver vlakbij. En het gezin geniet eveneens van het kampvuur iets dieper in de tuin, vanwaar ze een mooi zicht genieten op de eigen woning.
De bovenverdieping staat hier iets teruggetrokken op het gelijkvloerse volume, terwijl het aan de voorzijde overkraagt en op de haakse tuinmuur rust. De trap in de inkomhal brengt je recht naar het hart van deze verdieping waar een koepel zenitaal licht binnenbrengt. Hetzelfde geldt voor de badkamer van de kinderen die eveneens een centrale plaats kreeg. Het blokraam opzij biedt dan weer een gekadreerd zicht op het water, de boomkruinen en het bos. Een heel rustgevend schilderij. Zowel de nachthal van de kinderen als die van de ouders komen hier samen. De drie slaapkamers van de kinderen zijn georiënteerd op de voortuin en hebben via grote raampartijen allen een ongebreideld zicht op het open landschap voorbij de straat. Helemaal op het einde van de gang – aan de voorzijde boven de garage – bevindt zich nog een speel-/logeerkamer waar je, dankzij de aantrekking van het hevelhoge raam, heen gezogen wordt. Ook hier een pivoterende deur om indien gewenst af te sluiten. In de gang zorgen inbouwkasten voor voldoende bergruimte zodat de kamers zelf zuiver kunnen blijven.
Dat geldt ook voor de gang naar de master bedroom. Het oudergedeelte kent een ruime dressing met aan de ene kant de badkamer die eveneens uitkijkt op het bos en aan de andere kant de slaapkamer waar het zicht bepaald wordt door het zwembad, de vijver en het achterliggende landhuis. In de badkamer gaan mortex voor vloer en douchewanden en corian voor bad en wastafelmeubel met de aandacht lopen. Vola kranen vormen een leuk accent in een materialenpallet dat ook op deze verdieping rustgevend is. Net als beneden is het de natuur die de hoofdrol speelt in deze woning waar je de seizoenen echt beleeft. De bouwheer had nooit gedacht een perceel te vinden in deze mooie omgeving, maar gelukkig gebeurde het toch. En twijfelen aan de keuzes die hij voor zijn woning heeft gemaakt, doet hij sindsdien evenmin.