Het moet één van de mooiste woningen in het centrum van Beervelde zijn: de L-vormige nieuwbouw die Vlaminck Van Wetter Architecten recent ontwierp voor een jong gezin met twee kinderen. Een op het eerste gezicht eenvoudige balkvolume, dat bij elke aanblik verrassender en veelzijdiger wordt. Vanaf de straat lijkt het alsof twee lichtgrijze balken in en over elkaar zijn geschoven. Het onderste blok neemt de breedte van het perceel in en mondt uit in een fijne zwarte sokkel voor de bovenbouw. Die steekt deels uit om nog meer dynamiek te geven aan het geheel. “Als je verder rond de woning gaat, merk je soortgelijke bewegingen in de verschillende gevelvlakken”, leggen architect Peter Vlaminck en Bart Van Wetter uit. “Het ene blok steekt meer uit dan het andere, omdat de isolatie in verschillende diktes is aangebracht en vervolgens is gepleisterd. Het effect zie je inderdaad goed vooraan de woning, waar de variatie tussen de onderste en bovenste balk subtiel aanwezig is. Dat is bijvoorbeeld ook achteraan het geval waar er ter hoogte van de keuken een brede luifel gecreëerd wordt.”

De afwerking van de gevel is het werk van Crepico, een vaste partner van Sto NV, gespecialiseerd in hoogtechnologische isolatiesystemen en gevelafwerkingen. “Deze woning heeft een E-peil 11 en haalt zo gemakkelijk de BEN-norm. Op het vlak van duurzaamheid zijn hier de laatste technieken gebruikt, zoals ventilatie D, een warmtepomp met geothermie en zonnepanelen. Daarnaast is er sterk geïsoleerd. Er is gekozen voor het isolatiesysteem StoTherm Classic® van Sto NV. Het isolatiesysteem beschikt over enorme thermische eigenschappen en koudebruggen worden volledig uitgesloten”, aldus Bruno Joos, zaakvoerder van Crepico. “Het is een ecologisch verantwoord materiaal met een enorme technische superioriteit. StoTherm Classic® is namelijk volledig cementvrij, waardoor het een tien keer grotere stoot- en slagvastheid heeft dan minerale systemen. Daarnaast heb je oneindige mogelijkheden om het verder af te werken. Sierpleister is namelijk beschikbaar in een brede waaier van texturen, korrelgroottes en kleuren. Hier hebben we gewerkt met een lichtgrijze siliconensierpleister met een middelgrote korrel die waterdicht en kleurvast is.” “Dit huis toont heel mooi aan dat duurzaam bouwen niet synoniem hoeft te zijn met esthetische beperkingen”, voegt  ommunicatieverantwoordelijke van Sto Barbara Lonneux toe. “Dat is ook in essentie waar het bij Sto om gaat: wij willen bijdragen aan de ontwikkeling van energiezuinige gebouwen, zonder dat er wordt ingeboet aan designwaarde. Daarvoor bieden wij een breed gamma aan functionele gevelisolatiesystemen die op heel diverse manieren kunnen worden afgewerkt. Denk aan harde bekledingen, steenstrips, pleisters, gevelverven of kaleien. Allemaal toepassingen die ook in ons assortiment zitten en een lange levensduur verzekeren. Je kan zelfs verschillende afwerkingen gaan combineren als je dat wil. Bovendien werken wij samen met gespecialiseerde plaatsers, zoals in dit geval Crepico. Die werking als één team, van fabrikant tot plaatser, vinden we belangrijk om een optimale kwaliteitsgarantie te bieden over de hele lijn, van advies en begeleiding tot plaatsing. De verwerkers zijn immers elke dag bezig met onze systemen en volgen geregeld gespecialiseerde opleidingen. Daarbij komt dat wij zelf op elk moment in het bouwproces beschikbaar blijven voor architecten, waardoor je zeker bent van een heel complete service.”

Patio als lichtbron
In de gevel wordt het lichtgrijze pleister gecombineerd met grijs geanodiseerd aluminium en zwart gebeitst lattenwerk. Vooraan zitten zowel de voordeur als een toegang tot de technische ruimte onzichtbaar weggewerkt. “De bouwheer wilde een lichte, open woning, maar ook voldoende privacy. De voorgevel oogt relatief gesloten: je ziet geen ramen, geen deuren, geen garage. Het is de verharding die je begeleidt naar de voordeur. Als je dan dichterbij komt, merk je de deurbel en het codeklavier op, maar verder is alles zo rustig en discreet mogelijk opgevat”, aldus Peter Vlaminck. In contrast tot de gesloten gevel, overvalt je binnen een ongeziene toestroom van licht, gekatalyseerd door een grote patio die de hele woning doet oplichten. “De tuin is gericht op het noorden. De grote vraag was daarom: hoe brengen we zon en daglicht optimaal binnen, ondanks die mindere oriëntatie?”, legt Bart Van Wetter uit. “Aangezien we te maken hebben met een groot perceel, konden we de woning voldoende in de breedte uitrekken en tot een L-vorm verder uitbouwen. In de knik van de L ontstond er daardoor plaats voor een patio. Die geeft niet alleen ademruimte aan het gelijkvloers, maar zorgt er ook voor dat het overspoeld wordt met direct en indirect zonlicht. De patio fungeert als het ware als lichtbron voor de hele benedenverdieping. Bovendien is er bewust geopteerd voor twee gesloten wanden. Het licht reflecteert daarop, waardoor de atmosfeer binnen telkens weer verandert. Je krijgt een prachtige variatie aan daglicht die op elk moment van de dag of het jaar voor een andere beleving en inkleding van de ruimtes zorgt.”

Twee leefsferen
Door de L-vorm ontstaan er twee leefsferen: die van de keuken en die van het zitgedeelte met een extra speelruimte voor de kinderen. Onmiddellijk achter de inkom is de trappenhal gepositioneerd die fungeert als scharnierpunt tussen beide delen. “Vanaf de inkom heb je een axiale doorkijk in de woning”, legt Peter Vlaminck uit. “Loop je door, dan kan je naar links richting de zithoek of via een trapsgewijze doorgang naar de leefkeuken. Het leuke is dat je niet meteen alles te zien krijgt: de circulatieassen verspringen, waardoor je nieuwsgierig gemaakt wordt naar wat komt. Je kan dus telkens weer op ontdekking gaan in je eigen woning. Daarnaast geeft de opsplitsing in leefsferen rust aan de architectuur: ouders en kinderen krijgen een eigen plekje, akoestisch gescheiden maar toch zichtbaar voor elkaar. In feite volgt het concept het principe van een kangoeroewoning: de ouders verdrijven veel tijd in de leefkeuken, terwijl de kinderen zelf een aparte vleugel hebben gekregen om te spelen.”

Eenvoud en eenheid van materialen
De sobere materiaalkeuze van de gevel krijgt binnen een verlengde. Een licht gebeitste eiken vloer is doorgetrokken in de hele woning en wordt gecombineerd met een beperkt materialenpalet om de ruimtes op te laden. Zo zijn er staal en glas gebruikt ter hoogte van de trappenhal. “De trappenhal heeft een heel eigen beleving gekregen”, vertelt Bart Van Wetter. “In de eerste plaats door een koepel te plaatsen, waardoor de hele hal oplicht en een bijna museale uitstraling krijgt. Daarnaast bestaat de borstwering uit staal en kathedraalglas. Het licht dat binnenvalt, dringt door tot in de technische ruimte, zonder dat er verder een inkijk is.” De keuken is een verschaling van de L-vorm van het gebouw en zit verscholen onder het volume van de verdieping. Dat volume loopt tot buiten door, zodat er een luifel ontstaat die beschermt tegen de zuidwestenzon. Bovendien ontstaat er zo een overdekte buitenruimte die de link tussen binnen en buiten verder verkleint. Donker gebeitste eik primeert in de keuken. Centraal staat een massief kookblok, getopt door een bruingrijze natuursteen, die refereert aan de kleur van de wandkasten. Een kraantje van Vola, naar een ontwerp van Arne Jacobsen, pronkt bijna als een sculptuur op het massieve blok. “Alles staat in het teken van visuele rust en geborgenheid. Technieken zoals ventilatie en zelfs verlichting zijn overal discreet weggewerkt, zodat ze niet opvallen voor het oog. We kiezen voor zo weinig mogelijk materialen waar we het maximale uithalen in combinatie met elkaar. Dat merk je hier heel goed. In de keuken is gekozen voor een eenvoudig materiaalpalet dat toch voor een mooi contrast zorgt.”

Boven
Op de eerste verdieping bieden drie identieke vierkante ramen uitzicht naar buiten. Zij laten het vroege ochtendlicht en het zachte avondlicht binnen. De eerste verdieping bestaat grotendeels uit drie zones. Aan de straatkant zijn er twee kinderkamers. Die worden door de trappenhal en kinderbadkamer gescheiden van de masterbedroom en -bathroom aan de achterzijde. In de masterbathroom geen parket, wel licht beige mortex die van de vloer in de wanden overloopt. Accenten van natuursteen in de wastafel en de omkasting van het bad geven de ruimte extra kracht. Opnieuw valt de zuiverheid van de ruimtes op, het uitgekiend gebruik van daglicht en de eenheid van materialen. “Boven zijn dezelfde principes gebruikt als beneden: veel licht, zachte lijnen en zuivere materialen, terwijl de ouders en kinderen ook hier elk hun eigen plek hebben. Er wordt samengewoond, maar er is altijd de mogelijkheid om privacy op te zoeken dankzij functionele ruimtes die het ouderlijke deel en dat van de kinderen scheiden. In principe is dat het hele concept: je leeft samen, maar er is ruimte om je terug te trekken.”

Vlaminck Van Wetter Architecten
www.vlaminckvanwetter.be

STO NV
www.sto.be

Crepico
www.crepico.be