Tot en met het uitkiezen van de toiletborstel. Zo ver mocht Pieter Schoolaert gaan van de eigenaars. “Om zelfs op dat punt eenheid te creëren”, lacht de interieurarchitect. In Jabbeke mocht hij een prachtige nieuwbouwwoning inrichten van kop tot teen. “De bewoners zijn een koppel dat net met pensioen is. Na een leven lang werken wilden die mensen zichzelf iets gunnen. Ze wilden ten volle kunnen genieten van hun woonst. Ik kreeg carte blanche, wat geresulteerd heeft in een heel aangename wisselwerking. De woning moest warmte en gezelligheid uitstralen. Dat was de enige echte voorwaarde die ik kreeg. Voor de rest was het redelijk carte blanche. Dat is het leuke aan deze woning: alles is nieuw en op maat gemaakt, zodat het een totaalproject geworden is.”

Speelse staalstructuur

De inkomhal laat meteen een glimp zien van wat je mag verwachten: minutieuze detailleringen, warme materialen en texturen, strakke lijnen. Zo kijk je bij het binnenkomen op de pivoterende deur naar de leefruimte met een marmeren greeplijst. Ze wordt geflankeerd door een langwerpig raam. “Dat wakkert de nieuwsgierigheid aan”, zegt Pieter Schoolaert. “Bovendien fungeert ze als een soort verticale lichtstraat die zon en daglicht in de inkomhal brengt.” Het toilet is een andere opmaat naar wat je nog te wachten staat. Café au lait-marmer en kraanwerk van Dornbracht tooien de wastafel. Daarboven bestrijkt een stalen frame met ingewerkt spiegelvlak de muur. Het smeedwerk herhaalt zich in een geglooide vorm in de trapleuning naar de eerste verdieping en bepaalt ook in grote mate de sfeer in de masterbedroom. Die bevindt zich even verderop. De hal neemt een L-vorm aan, waarvan de korte zijde uitloopt in een spiegel met daarnaast de slaapkamer. Die heeft veel weg van een doorgedreven hotelsuite. Dressing, slaapruimte en badkamer vormen er een aaneengesloten geheel waarbij elke functie subtiel gedefinieerd is. Op de wand achter het bed en in de badkamer herhaalt de stalen structuur zich. Daarnaast markeert staal ook de overgang tussen beide ruimtes. Pieter Schoolaert: “De badkamer mocht geen gratuite open ruimte zijn. Vandaar de stalen deur, waarmee je ze toch enigszins kunt afsluiten. Bovendien zijn er ook donkere linnen gordijnen aanwezig, voor als er iemand eens vroeger opstaat bijvoorbeeld. Het is ook in deze zone dat het idee van het staal gegroeid is. Je merkt ook een bepaalde asymmetrie, daar houd ik van. Ze zorgt voor meer diepte en articulatie.” De badkamer is een aaneenschakeling van subtiliteiten en detailwerk. Het smeedijzeren frame en de grote spiegelvlakken maskeren de stopcontacten die erachter ingewerkt zijn, zodat je geen technieken ziet. De marmeren wastafel wekt de illusie los te staan van de muur. Een grote kast herbergt behalve veel bergruimte ook de deur naar het toilet en een radiator. Verder is de douche volledig afgesloten door een glazen wand, zodat al het vocht in de ruimte blijft.

Leefkeuken

De keuken straalt een soort ingetogen luxe uit. Café au lait-marmer, wit en donker hout gaan er in dialoog met elkaar. Dat is niet alleen in de kastenwand zo, ook het eiland bestaat optisch uit twee zones: een wit kookgedeelte en een marmeren tafel om te ontbijten. Daarboven loopt een lange verlichtingslijn die de belijning van het eiland nogmaals benadrukt. “Die verschillende materialen breken en brengen leven in de brouwerij, hoewel toon en sfeer overwegend sereen blijven”, legt Pieter Schoolaert uit. “Er wordt gebruik gemaakt van enorme raampartijen in deze woonst. Vandaar de donkerder tonen van hout en natuursteen. Die doen het geheel warmer aanvoelen.” De keuken mocht niet aanvoelen als een keuken. “We hebben de toestellen maximaal weggewerkt om het allemaal iets rustiger te laten ogen. Zo kan je een gedeelte van de wand openen met inschuifdeuren, zodat je een open ontbijtkast krijgt. Daarachter zitten dan wat boeken weg, het koffiezetapparaat, de keukenrobot, enzovoort. Eén van de kastdeuren herbergt ook de toegang naar de wasplaats. Bovendien is er een extra uitsparing voorzien ter hoogte van de eetzone, zodat je de barkrukjes er bijna volledig kunt onderschuiven en ze uit het zicht vallen.” Stopcontacten geïntegreerd in het marmer, handgrepen in hetzelfde materiaal, de kraan die op de kopse zijde van het eiland staat: over alles is minutieus nagedacht. “Niemand zegt dat een kraan per se achter je spoelbak moet staan”, glimlacht Schoolaert. “Het is zelfs mooier als je ze zijdelings plaatst. Zo zie je de echte vorm. Hier is gekozen voor een model van Vola met een heel slank silhouet dat alleen maar mooier wordt van opzij.”

Design, hoekhaard en groen

Op de vloer ligt een zandkleurige keramische tegel met een heel natuurlijke look. Die is afkomstig van Tegelhuis Windels in Ingelmunster, al twee generaties lang gespecialiseerd in kwalitatieve vloer- en wandtegels. “In feite is de kleur ‘greige’, een versmelting van grijs en beige”, zegt Stéphanie Fierens, die de familiezaak runt samen met haar man Kristof Windels. “In dit project loopt de tegel overal door, tot in de slaapkamer en badkamer toe, wat voor eenheid zorgt en de ruimtelijkheid vergroot.”
Pieter Schoolaert: “Voor mij is de vloer de basis waarop de rest van het interieur geënt wordt. Ik kies die altijd eerst. We hebben verschillende tegelhuizen bezocht, maar nergens vonden we echt wat we wilden. Tot we langsgingen bij Tegelhuis Windels. Hun aanbod is uitgebreid en gevarieerd, maar vooral: de focus ligt op prachtige kwalitatieve producten, vaak afkomstig uit Italië. Je vindt er andere dingen dan elders. De tegel in deze woning is daar getuige van: een keramisch product dat bijna niet te onderscheiden is van natuursteen, wat een enorme boost geeft aan de sfeer in de woning.” “Elke paar maanden verandert het aanbod. We volgen de laatste trends en gaan steeds zelf op zoek naar nieuwigheden, van keramische materialen tot mozaïek of natuursteen. We proberen een zo veelzijdig en kwalitatief mogelijke collectie samen te stellen. Daarbij hebben we oog voor alle prijsklassen, zodat er voor ieder budget iets moois en unieks te vinden is”, aldus Stéphanie Fierens. Doorheen de woning is er heel wat design aan te treffen. Aan de eettafel schuiven stoeltjes van Knoll bij. “Daar ben ik zelf grote fan van. Ze zijn afgewerkt met alkaline leder, zowat de puurste ledersoort die bovendien prachtig veroudert.” Boven de tafel ‘cirkelt’ Superloop-verlichting van Delta Light, die een speelse twist geven aan het overwegend lineaire interieur. Ook in het salon struinen een zetel en salontafeltjes van Knoll. Maar het opvallendste element is toch de hoekhaard, geconcipieerd in een L-vorm. Aan de ene kant loopt die uit in een zitbank, aan de andere kan maakt hij plaats voor de televisie met een kleine barkast. Twee kunstwerken geven een groen accent aan de ruimte. “Je ziet ze in huis overal terugkomen. Het zijn een soort van knipsels die over verschillende schilderijen zijn geprojecteerd en in de woning verspreid zijn. Elk kunstwerk is ook effectief groen. Die accentkleur is gekozen als subtiele verwijzing naar de tuin. Ze komt ook terug in andere elementen zoals de kussens en poefjes of de bureaustoel van Vitra even verderop. Die tint is trouwens perfect inwisselbaar. De basis is tijdloos: hout, natuursteen, wit. Maar wat je daaraan toevoegt kan evolueren met de seizoenen, de tijd, noem maar op.”

Architect en interieurarchitect

Pieter Schoolaert stapte vrij laat in het project. “De bouwaanvraag was al binnen toen ik gecontacteerd werd, dat was ergens jammer. Interieur en architectuur zouden één moeten zijn. Je kan ze niet los van elkaar zien, in geen enkel gebouw en al zeker niet in uitgesponnen projecten zoals dit. Een aantal cruciale zaken is uiteindelijk nog veranderd, waardoor er zelfs een verdieping bij gezet is. Daar zijn twee logeerkamers ondergebracht. Laat deze woning een pleidooi zijn om architect en interieurarchitect sneller samen aan tafel te krijgen. Iedereen heeft daar baat bij, de eigenaar in de eerste plaats. Maar dit is hoe dan ook een heel mooi parcours geweest. Ik heb nog altijd contact met de bewoners. De dame des huizes vraagt nog steeds mijn inbreng als ze nieuwe kopjes of borden wil kopen. Het is grappig hoe dit project soms verlopen is. Groen bijvoorbeeld was een kleur waar de bouwvrouw niet van moest weten. Van hout was ze ook minder fan. Onlangs liet ze mij weten dat ze zelfs groene kledij begint te kopen.”

Met dank aan:

Pieter Schoolaert
www.pieterschoolaert.be

Tegelhuis Windels
www.tegelhuiswindels.be

CJC Systems
www.cjcsystems.com